พ่อแม่ เจ็บป วดที่สุด..ก็เรื่องของ (ลูก) พ่อแม่ ดีใจที่สุด..เรื่อง (ลูก) พ่อแม่ เหนื่อยที่สุด…ก็เพราะ (ลูก) พ่อแม่ กังวลเป็นห่วงที่สุด…ก็เรื่อง (ลูก) พ่อแม่ น้ำต า ต กใน…ก็เรื่อง (ลูก) ในสมองของ พ่อแม่ ก็มี…แต่เรื่องของ (ลูก)
ชีวิตคนที่ได้เป็น พ่อแม่ คนก็จะมีแต่คำว่าลูกๆๆๆ แล้วลูกล่ะ เคยรู้ไหม ว่าชีวิตชายหญิงคู่หนึ่ง..มีแต่รักแท้ให้ตลอดชีวิต…วันนี้เคยนั่งคิดกันบ้างไหม เราไห้อะไรหรือ ตอบแทนความรักของคนทั้งสองคน หรือคนใดคนหนึ่งนั้น ได้เท่ากับครึ่งหนึ่ง ที่เราได้จากเค้าหรือเปล่า… ในความเป็น พ่อแม่ไม่เคยเห็นว่า พ่อแม่คนไหนไม่รักไม่คิดถึงลูก แต่การแสดงออกที่แตกต่างกัน ตามความคิดแต่จุดหมายเดียวกัน สุดท้ายก็คือรักลูก…คำว่าผู้บังเกิดเกล้านั้นอยู่เหนือกาลเวลาและเหตุผลทั้งปวงรัก #พ่อแม่ ให้มากๆกอดท่านในวันที่ท่านกอดตอบเราได้ก่อนที่จะไม่มีแม่ให้กอด
ความรักของแม่คือสิ่งที่ยิ่งใหญ่และสวยงามที่สุดในโลก ไม่ว่าจะเป็นความรักของคุณแม่ของเรา หรือความรักของแม่ของเหล่าสัตว์โลกทั้งหลาย ก็ล้วนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ทำให้มีความสุข สบายใจ อบอุ่น และปลอดภัยเสมอ
ความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่และทรงพลังมาก แม่พร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องดูแลลูกน้อยของตนเอง ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือเหล่าสัตว์โลกทั้งหลาย ต่างก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและปลอดภัยเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับแม่นั่นเอง
ไม่มีอ้อมกอดใดที่อบอุ่นและปลอดภัยมากเท่ากับอ้อมกอดของแม่ เพราะแม่ไม่ได้เป็นเพียงผู้ให้กำเนิดลูกน้อย แต่ยังคอยดูแลและปกป้องลูกน้อยตั้งแต่วินาทีแรกที่ลืมตาดูโลกเลย
ลูกที่เกิดมาตัวเล็กจิ๋วและอ่อนแอย่อมต้องการที่พึ่งพิง นั่นก็คือความแข็งแกร่งของแม่ ที่สามารถปกป้องและดูแลลูกน้อยได้ แข็งแกร่งแค่ไหนก็ดูได้จากขนาดอุ้งเท้าของแม่โดเบอร์แมนตัวนี้ ไม่ว่าเราจะอายุเท่าไหร่ เมื่ออยู่กับแม่เราก็จะกลายเป็นเด็กอีกครั้ง เป็นเด็กน้อยที่ต้องการความรัก ความอบอุ่น และอ้อมกอดของแม่อยู่ตลอดเวลา อย่างเช่นภาพของหญิงสาววัย 21 ปีกับคุณแม่ของเธอ
ทุกชีวิตบนโลกล้วนต้องการแม่ ไม่ว่าจะเป็นเพียงช่วงระยะเวลาหนึ่งจนกว่าจะเติบโตและแข็งแรง หรือจะต้องการความรักจากแม่ไปตลอดชีวิตเลยก็ตาม ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นดูน่ากลัวน้อยลงเมื่อมีแม่อยู่เคียงข้าง เพราะแม่คือผู้ที่สอนให้เราได้ลองทำทุกอย่าง และเมื่อมีแม่อยู่เคียงข้างเราก็จะรู้สึกปลอดภัยเสมอ
ทุกครั้งที่เกิดความภาคภูมิใจในชีวิตและความสำเร็จของตนเอง หนึ่งในบุคคลที่เราอยากให้พวกเขาอยู่เคียงข้างมากที่สุดก็คือคุณแม่ ที่ดีใจและภาคภูมิใจไม่น้อยไปกว่าเราเลย
ความรักของแม่คือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ และทำให้เรารู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและความปลอดภัยได้ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม เรียกได้ว่าแม่นั้นเป็นเหมือนบ้านของเราทุกคน ไม่ว่าจะเป็นแม่จริงๆ หรือแม่เลี้ยง แต่ความรักของแม่ก็สวยงามไม่แพ้กัน อย่างเช่นเรื่องราวของสุนัขพันธุ์เยอรมันเชเพิร์ดและลูกบุญธรรมที่มันรักเหมือนลูกแท้ๆ
แม่คอยอยู่เคียงข้างเพื่อปกป้อง ดูแล และแสดงความยินดีกับลูกในวันสำคัญของพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นวันที่ธรรมดาหรือวันที่พิเศษมากๆ แม่ก็คอยอยู่เคียงข้างลูกเสมอ
แม่คือหมอนที่ดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็นส่วนไหนของร่างกาย ก็สามารถใช้เป็นที่พักพิงของลูกได้ โดยเฉพาะพุงของแม่ที่นุ่มนิ่มและนอนสบายที่สุดในโลก การแสดงความรักกับแม่สามารถทำได้ตลอด ไม่แค่เฉพาะตอนที่เรายังเป็นเด็ก และเราไม่จำเป็นต้องเขินหรืออายที่จะแสดงความรักกับคนที่รักเรามากที่สุดเลย
ความเป็นแม่ที่น่ายกย่องชื่นชมของแม่แมวตัวหนึ่ง ที่ดูแลทั้งลูกน้อยของมันเอง และลูกแมวกำพร้าอีกสองตัวด้วยกัน ซึ่งมันก็ทำหน้าที่แม่ได้อย่างยอดเยี่ยมมาก แม่นั้นเหนื่อยล้าอยู่ตลอดเวลา เพราะต้องคอยดูแลและควบคุมลูกน้อยวัยซนอยู่เสมอ โดยเฉพาะแม่ที่มีลูกหลายตัว ก็อาจจะเหนื่อยมากหน่อยเหมือนแม่แมวตัวนี้
แม่คือผู้ที่มีความรักเหลือเฟือให้กับทุกคนเสมอ ไม่ว่าจะเป็นลูกน้อยของตนเอง คนในครอบครัว รวมทั้งเจ้าตูบที่แม่เองก็รักเหมือนลูกด้วยเช่นกัน ไม่มีความรักใด ๆ มาทดแทนได้ นอกจากความรัก ความผูกพัน ระหว่าง “แม่และลูก” รักของแม่นั้นเปรียบดั่งสายธารา ที่คอยระงับความทุกข์ใจของลูก แม้ในยามที่ลูกไม่ต้องการ แต่ลูกนั้นก็ยังเผลอทำให้แม่ต้องเจ็บช้ำ เสียน้ำตา และเสียใจ
เนื่องจากอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันที่ 12 สิงหา ซึ่งเป็นวันแม่แห่งชาติแล้ว โดยทุก ๆ ปีก็จะมีการจัดกิจกรรมวันแม่แห่งชาติขึ้น เพื่อให้ลูก ๆ ทุกคนนั้นได้ระลึกถึงพระคุณของแม่ผู้ที่ได้ให้กำเนิด ผู้ที่ทรงเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็ก อุ้มท้องเรามา และเป็นครูคนแรกที่ได้อบรมสั่งสอนเรามาจนกระทั่งได้เติบโตจนถึงวันนี้ ถ้าไม่มีท่านก็ไม่มีเราจนถึงวันนี้ ดังนั้น ทุก ๆ ปี ก็จะมีการจัดกิจกรรมวันแม่แห่งชาติขึ้น
คำว่า “แม่” ที่เราเรียกกันสั้น ๆ แต่มีความหมายที่ลึกซึ้งหาที่เปรียบไม่ได้ ลูก ๆ ทุกคนที่ได้เกิดจากท้องแม่นั้น ซึ่งก็เป็นความรักความผูกพันที่แท้จริง เพราะแม่ของเราต้องอุ้มท้องเรามานานถึง 9 เดือน กว่าจะได้เรามาสักคนหนึ่ง ต้องคอยทะนุถนอม ระวังสิ่งต่าง ๆ ไม่ให้กระทบกระแทก เพื่อให้ลูกที่อยู่ในท้องนั้นปลอดภัย ต้องคอยดูแลเอาใจใส่อย่างมาก การรับประทานอาหารก็ต้องคอยระวังไม่ให้เกิดอันตรายกับลูกที่อยู่ในท้อง ต้องเลือกรับประทานอาหารที่เป็นประโยชน์ เพื่อที่จะให้ลูกในท้องนั้นออกมาลืมตาดูโลกอันกว้างใหญ่อย่างแข็งแรงและสมบูรณ์
วันนั้นแหละเป็นวันที่แม่มีความทุกข์ทรมานที่สุดของแม่ แต่แม่ก็ยังมีความสุขและภาคภูมิใจที่ได้เห็นลูกออกมาจากท้องแม่ และตอนที่ข้าพเจ้ายังเป็นเด็กนั้น แม่ของข้าพเจ้าเล่าให้ฟังว่า ข้าพเจ้าเป็นคนที่ติดแม่กับพ่อมากเลย ไม่ว่าพ่อกับแม่จะไปที่ไหนต้องขอติดตามไปด้วย
จนเวลาผ่านไป ข้าพเจ้าจะเข้าเรียนชั้นอนุบาล 1 ซึ่งตอนนั้นข้าพเจ้ายังเป็นเด็กที่ติดแม่มาก ไม่อยากไปโรงเรียนเลย ทั้งร้องให้ทั้งอ้อนวอนสารพัด แม่ก็บอกเหตุผลต่าง ๆ นานาว่า หนูต้องไปโรงเรียน ตั้งใจเรียนหนังสือ เพื่อที่จะได้มีอนาคตที่ดี แม่ว่า แต่ข้าพเจ้าก็ไม่ฟังอยากจะกลับบ้านอยู่นั่นแหล่ะ
จนวันนั้นแม่ของข้าพเจ้าต้องเป็นนักเรียนอีกคนหนึ่ง เพื่อที่ให้ลูกอยู่โรงเรียน ช่างเป็นอะไรที่น่าสลดใจมาก แล้วเช้าวันต่อมา ข้าพเจ้าก็ต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว ข้าพเจ้าไม่อยากไปเลยมีแต่อยากอยู่กับแม่ วันที่ 2 นี้ข้าพเจ้าก็ทำนิสัยอย่างเดิม แต่วันนี้ไม่เป็นเหมือนเมื่อวาน
วันนี้แม่ได้ใช้ไม้ก้านยมตีข้าพเจ้า ข้าพเจ้ายิ่งร้องให้มากกว่าเดิมแต่แม่ก็ไม่ตามใจเลย แม่บอกว่า ตอนนั้นข้าพเจ้าคงน้อยใจมากไม่พูดไม่เล่นกับใครเลย แล้ววันต่อมาแม่ก็เดินไปส่งที่โรงเรียนเหมือนเคย ที่ได้เดินไปโรงเรียน เพราะว่าบ้านกับโรงเรียนของข้าพเจ้านั้นไม่ไกลกันมาก
พอไปถึงโรงเรียนวันนี้เห็นคนอื่น ๆ เขาพากันเล่นอย่างสนุกสนาน และมีเพื่อน ๆ มากมาย เห็นอย่างนั้นแล้วข้าพเจ้าก็อยากจะเล่นกับเพื่อน ๆ บ้าง ก็เลยบอกกับแม่ไปว่า “วันนี้แม่กลับบ้านไปเถอะ ตอนเย็นค่อยมารับนะคะ” เมื่อแม่ได้ฟังอย่างนั้นก็ยิ้ม
ตอนนั้นเห็นรอยยิ้มแม่แล้วข้าพเจ้าก็มีความรู้สึกมีความสุขตามไปด้วย ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาข้าพเจ้าก็ไปโรงเรียนเองและกลับบ้านเองทุกวันไม่ต้องให้แม่คอยไปรับไปส่งอย่างที่ผ่านมา
ถึงวันนี้ข้าพเจ้าก็ได้เข้าใจแล้วว่าที่แม่ตีข้าพเจ้านั้นก็เพราะว่าท่านรักและหวังดีกับข้าพเจ้า ดังสุภาษิตที่ว่า “รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี” ทุกวันนี้ข้าพเจ้าก็ยังจำคำที่แม่บอกได้ว่าลูกจะต้องไปโรงเรียน ตั้งใจเรียนหนังสือ เพื่ออนาคตที่ดีของลูก และจนปัจจุบันนี้ข้าพเจ้าก็มีอายุ 20 ปีแล้ว แต่แม่ก็ยังทำหน้าที่เป็นผู้ให้โดยไม่มีสิ้นสุด
แม่ให้ทั้งความรัก ความห่วงหา ความห่วงใย ความอาทร แก่ข้าพเจ้า ซึ่งไม่มีความรักใดๆมาทดแทนได้ นอกจากความรัก ความผูกพัน ระหว่าง “แม่ และ ลูก” รักของแม่นั้นเปรียบดั่งสายธารา ที่คอยระงับความทุกข์ใจของลูก แม้ในยามที่ลูกไม่ต้องการ แต่ลูกนั้นก็ยังเผลอทำให้แม่ต้องเจ็บช้ำ เสียน้ำตา และเสียใจ ในบางกิริยาที่แสดงออก แต่ถึงอย่างไรในเวลาที่ลูกมีปัญหา
แม่ก็คือผู้ให้คำปรึกษาเป็นอย่างดี ในเวลาที่ลูกต้องเสียน้ำตา แม่ก็สละเวลาทำงานของแม่ มาคอยปลอบโยน มาคอยให้กำลังใจ ไม่เคยคิดโกรธ หรือเคืองลูกแม้แต่น้อย และในบางครั้ง ลูกไม่เชื่อฟังคำที่แม่พร่ำสั่งพร่ำสอน ในเวลาที่มีความสุข แม่ก็มีความสุขไปกับลูก แต่ในเวลาที่ลูกทุกข์ แม่กลับทุกข์กว่าเราหลาย 100 เท่า แต่แม่ก็ไม่เคยแสดงออกถึงความอ่อนล้า ความเหน็ดเหนื่อยของแม่ให้ลูกได้สังเกตเห็นเลย แม่นี้ช่างอดช่างทนเหลือเกิน แต่ที่แม่อดทนนี้ก็เพราะด้วยความรัก ความห่วงใย และความผูกพันที่มีต่อลูกทั้งสิ้น ในชีวิตนี้ แม่ยอมโกหกลูกเพื่อให้ลูกมีความสุข เช่น โกหกว่า “ไม่เหนื่อย ไม่โกรธ ไม่เจ็บ ไม่เศร้า และไม่ในอีกหลาย ๆ อย่าง” ของแม่
ในโอกาสใกล้จะถึงวันแม่นี้ ข้าพเจ้าก็อยากจะให้ลูก ๆ ทุกคนนั้นระลึกถึงพระคุณของแม่ที่ได้รับภาระที่แสนหนักที่ได้เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็กจนโต คอยตักเตือน อบรมสั่งสอน ให้ความรักความห่วงใยและให้ทุกสิ่งกับชีวิตเราจนถึงวันนี้ ขอมอบกลอนนี้ให้แม่จากใจลูก
มะลิน้อยร้อยรักจากใจลูก ด้วยพันธ์ผูกรักลูกดั่งดวงใจ
บุญคุณแม่มีต่อลูกนั้นยิ่งใหญ่ แม่รักลูกห่วงลูกทุกนาที
แม่ประดุจร่มโพธิ์ศรีของชีวิต คือเข็มทิศชี้ทางสว่างให้ลูกดี
ตั้งมั่นแน่ขอขมาแม่ในปีนี้ ขอแม่มีใจอภัยให้ลูกยาเอย
เครดิต ชฎารัตน์ ปุระมาปัด เรียบเรียงโดย เพจสายบุญ