คุณตาแบ กเก้าอี้ไม้นับสิบตัว เดินข า ยตามถนน หาร ายได้เลี้ยงชี พ บนโลกออนไลน์ได้มีการเผยแพร่เรื่องราวสุดน่าส งส าร โดยทางผู้ใช้เฟซบุ๊ก “Sarayut Tangprasert” ได้มีเผยแพร่เรื่องราวของคุณตาคนหนึ่ง ที่มีอาชีพข า ยเก้าอี้ไม้ โดยคุณตาจะแบกเก้าอี้นับสิบตัวเดินออกข า ยตามท้องถนน แบบค่ำไหนนอนนั่น เพื่อหาเงินเลี้ยงชีพ บางวันก็ข า ยได้ บางวันก็ข า ยไม่ได้ ทำให้ไม่มีเงินซื้อข้าวกิน โดยทางผู้โพสต์ได้มีการระบุใจความดังนี้
“ชายสูงวัยใบหน้ามีแต่ริ้วรอยยับย่น แบ กเก้าอี้ไม้ตัวใหญ่เล็กร่วมสิบตัวเดินเ ซ เข้ามาหา แกบอกว่าช่วยซื้อหน่อย ยังไม่มีเงินซื้อข้าวเช้า แกว่าแกมาจากโคราช มากับเถ้าแก่ ค่ำไหนอาศัยนอนวัดที่นั่น เช้ามาก็เดินเ ร่ ข า ยเก้าอี้ไม้ฉำฉา หาเงินค่าข้าว เถ้าแก่เป็นคนบ้านเดียวกัน เก้าอี้ตัวละ 60-120 บาท เถ้าแก่แบ่งให้ตัวละสิบบาท ต้องข า ยให้ได้ ข า ยไม่ได้ก็ไม่มีเงินซื้อข้าว ถามแกว่าครอบครัวลูกหลานมีไหม แกว่าอยู่ตัวคนเดียวไม่มีใครดูแล จะไปบวช ทางวัดก็ไม่รับ เพราะมันเป็นภาระกับทางวัด “อายุแปดสิบแล้ว” แกบอก
“จากนี่จะไปไหนต่อ” ผมถามแก “ยังไม่รู้” แกตอบ ตาแกมองออกไปด้านหน้า แต่ดูเหมือนเลื่อนลอย ไม่รู้จุดหมาย คิดถึงวรรณก ร ร ม เรื่องเด็กหญิงข า ยไม้ ขี ดไ ฟ ของ ออสการ์ ไวลด์ (เจ้าชายผู้มีความสุข รวมเรื่องสั้น ทุ่งดอกหญ้าถึงดวงดาว) สุ ดแต่จะวิจารณ์ อาจเป็นการส่งเสริมให้เกิดปัญห า หรืออาจไม่ใช่การแก้ปัญห าที่ต้นเหตุ แต่ผมควั กเงินซื้อเก้าอี้ตัวใหญ่ที่สุดและหนั กที่สุดจากแกสองตัว มัดใส่ท้ายมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน ล ด ภ าร ะลงนิด มีร ายได้เพิ่มอีกหน่อย พอซื้อข้าวจี่ร้อน ๆ กินสองก้อน อาหารกลางวันคงค่อยว่ากัน มันเป็นเรื่องอนาคต”
“ทำตัว” ให้มีคุณค่ากับ “เวลา” ที่เหลืออยู่ อ ด ท นสู้ “โชคช ะต า” อย่ าท้ อ ถ อย หัด “เดินหน้า” ไม่ใช่มัวแต่ “รอคอย” จะ “ดีมาก” หรือ “ดีน้อย” ก็ขึ้นอยู่กับ “ตัวคุณ”
แหล่งที่มา Sarayut Tangprasert / thainewsonline